Մեծերը

Այսօր տանն էի մնացել ու դինջանում էի, մեկ էլ կեսօրին դուռը ծեծեցին: Ալարելով հասա դռանը ու հարցրի.

- Ո՞վ է:

- Շուտ բացե՛ք, մեր կուսակցությունը խոստանում է տնտեսական աճ, բնակչության գերաճ, լիքը սառը ավտոբուս ու...

- Կներեք, մեծերը տանը չեն:

- Բա ե՞րբ կգան:

- էլ չեն գա:

- Ո՞նց թե՝ չեն գա:

- Որովհետև մեռել են:

- Այ քեզ բան, ե՞րբ են մեռել:

- Շատ տարիներ առաջ:

- Իսկ կարո՞ղ է նրանց անունները ցուցակներում մնացած լինի ու մեզ պետք գա:

- Չգիտեմ, էդ դուք պիտի իմանաք:

- Լավ, գոնե անունները ասեք՝ գրենք:

- Գրե՛ք՝ Հովհաննես Թումանյան, Մխիթար Սպարապետ... հա, մեկ էլ Գրիգոր Նարեկացի:

- Էսքան բա՞ն:

- Հա:

- Իսկ տեղյակ ե՞ք՝ կողքի տանը մեծեր կա՞ն:

- Դուռը ծեծեք, հաստատ կլինեն:

- Ի՞նչ գիտեք:

- Երեկ մեծ-մեծ խոսում էին:

Կարո Վարդանյան

Մեկնաբանություններ